کامپوزیت دندان

انواع کامپوزیت دندان

کامپوزیت درشت دانه یا ماکروفیل

درشت دانه یا ماکروفیل اولین نوع از انواع کامپوزیت دندان بود که وارد بازار شد. این نوع کامپوزیت ذراتی دارد که دامنه اندازه آنها از ۱۰ تا ۵۰ میکرومتر است. این ذرات بزرگ از نظر مقاومت عالی هستند اما زیبایی آنها برای ترمیمهای دندانی چندان مطلوب نیست. پولیش این مواد سخت است. مشکلات پولیش کامپوزیت ماکروفیل به خاطر ذرات پر کننده درشت دانه است به طوری که برخی از آنها به قدری درشت هستند که هنگامی که یک دانه از زمینه رزینی مواد جدا میشود با چشم غیر مسلح میتوان آن را دید. اگر چه امروزه کامپوزیت درشت دانه زیاد استفاده نمیشود اما هنوز هم ممکن است در برخی ترمیمها به ویژه ترمیمهای قدیمی، آن را ببینید.

کامپوزیت ریزدانه یا میکروفیل

این نوع کامپوزیت اولین بار در اواخر دهه هفتاد میلادی وارد بازار شد. دانه های کامپوزیت ریزدانه اندازه ای کمتر از ۱۰۰ نانومتر دارند. کامپوزیت ریزدانه قابلیت پولیش بهتر و زیبایی بیشتری نسبت به کامپوزیت درشت دانه دارد اما از نظر مقاومت ضعیف تر از آن است. کامپوزیت میکروفیل به اندازه ای که بتواند فشار شدید فک در عقب دهان را تحمل نماید، قدرت ندارد. دو نمونه از میکروفیل موجود در بازار نسخه های مختلف Heliomolar و Renamel هستند.

کامپوزیت ترکیبی یا هیبرید، میکروهیبرید و نانوهیبرید

این انواع کامپوزیت ونیر هم استحکام و مقاومت کامپوزیت درشت دانه را دارند و هم قابلیت پولیش ریز دانه را. این مواد حاوی ترکیبی از دانه هایی در اندازه بین ۱۰ تا ۵۰ میکرومتر و همچنین دانه هایی با اندازه ۴۰ نانومتر هستند.

نانوکامپوزیت

جدیدترین نسل کامپوزیت دندان ، نانوکامپوزیت است که حاوی ذرات ۲۰ نانومتر می باشد. ویژگی منحصر به فرد نانوکامپوزیت این است که گروهی از دانه ها در کنار یکدیگر یک نانوخوشه یا نانوکلاستر را تشکیل میدهند. این طراحی باعث میشود دانه های کوچکتر در کنار هم قرار گرفته و از نظر استحکام و مقاومت همانند دانه های بزرگ عمل کنند در نتیجه استحکام کامپوزیت افزایش می یابد و در مقابل ساییدگی مقاوم باشد و از طرفی به علت ریز بودن دانه ها قابلیت پولیش بالایی دارد.

چه عواملی باعث افزایش دوام ترمیمهای کامپوزیت دندان میشوند؟

مقاومت فشارشی

مقاومت مواد در مقابل شکستن تحت فشار یک ویژگی مهم در دوام و طول عمر ترمیم است. به خصوص در ترمیمهای عقب دهان این موضوع بسیار مهم است.

قابلیت تطبیق و دستکاری

این که ترمیم با دیواره های دندان چگونه منطبق میشود در موفقیت درمان اهمیت دارد. مشاهده نتایج ترمیم در عکس رادیوگرافی کمک میکند بدانید تا چه حد این کار درست صورت گرفته است. کار کردن بر روی ترمیم برای دستیابی به بهترین نتیجه، باعث زیبایی و طول عمر بیشتر ترمیم میشود.

شفافیت

شفافیت ترمیم باعث میشود دندان طبیعی تر به نظر برسد. ترمیمهای حجیم و قطور باید نیمه شفاف باشند تا نوری که برای سخت کردن مواد استفاده میشود (لایت کیور) به عمق آن برسد. بسته به اهمیت زیبایی ترمیم دندانی و موقعیت آن در دهان، بر روی شفافیت ترمیم کار میشود.

گرانروی

گرانروی به این معنی است که کامپوزیت تا چه حد قابلیت جریان یافتن دارد تا بتواند به خوبی نقایص دندان را پر کرده و با سطوح مختلف دندان تماس پیدا کند.

میزان انقباض

این عامل محدود کننده طول عمر کامپوزیت است. کامپوزیت در حین فرایند پلیمری شدن جمع و منقبض میشود. این باعث میشود لبه های ترمیم به خوبی مهر و موم نشود و احتمال نفود ذرات و باکتریها و ایجاد پوسیدگی دندان در این مناطق و همچنین لکه شدن دندان زیاد میشود.

قابلیت پولیش

کامپوزیت ریزدانه قابلیت پولیش بالایی دارد. کاموزیتهای هیبرید نیز قابلیت پولیش بالایی دارند. نانوکامپوزیت قابلیت پولیش بالاتری نسبت به کامپوزیت هیبرید دارد. اگر مواد قابلیت پولیش داشته باشند شفافیت و زیبایی آنها را در گذر زمان، میتوان حفظ کرد.