فهرست عناوین
سیم کمانی پشت دندانی/ سیم کمانی نانس/ سیم عرضی کام
وسیله های ارتودنسی مانند سیم کمانی پشت دندانی، سیم کمانی نانس و سیم عرضی کام در قوس دندانی بالا و پایین استفاده میشوند تا وسعت فک را حفظ کنند.
عمدتا این ابزار در افرادی استفاده میشود که دندان بندی مختلط دارند (همه دندانهای دائمی بیرون نزده اند)، تا فضا در قوس دندانی برای رویش دندانهای دائمی فراهم باشد.
در مواردی که استفاده از این وسیله ها لازم باشد، به عنوان بخشی از مراحل اولیه درمان ارتودنسی به کار گرفته می شود.
سیم کمانی نانس و سیم عرضی کام یک سیم یا میله فلزی هستند که در سقف دهان قرار میگیرد.
در نانس، سیم فلزی منحنی به سطح زبانی (سطحی از دندان که رو به سمت زبان قرار دارد) دندانهای آسیاب اول دو طرف دهان در فک بالا متصل میشود و ممکن است بخش پلاستیکی یا آکریلیک نیز داشته باشد.
سیم عرضی کام (در عرض کام قرار میگیرد) به حفظ پهنای کام و در نتیجه پهنای قوس دندانی کمک میکند.
معمولا از سیم عرضی کام برای بیمارانی استفاده میشود که دندان دائمی نهفته (بیرون نزده) دارند و بهتر است دندان از لثه بیرون بزند.
سیم کمانی پشت دندانی یک سیم فلزی منحنی است که به سطح پشتی دندان آسیاب اول فک پایین متصل میشود و از انحنای کف دهان پیروی میکند و پشت دندانهای پایین قرار میگیرد.
زمانی این وسیله توصیه میشود که دندانهای شیری زودتر از موعد افتاده یا کشیده شده اند و باید با روش ارتودنسی فضا برای بیرون زدن دندانهای دائمی حفظ شود.
بایونِیتور
بایونیتور (bionator ) یک وسیله غیر ثابت ارتودنسی است که برای کمک به اصلاح اوربایت استفاده میشود.
نحوه عملکرد آن تقویت رشد فک پایین است. در مواردی که قرار است بایونیتور به کار گرفته شود، به عنوان بخشی از درمان مراحل اولیه درمان ارتودنسی استفاده میشود.
از آنجایی که بایونیتور در اصل یک وسیله ارتودنسی است که بر رشد استخوان تاثیر میگذارد، بهتر است در دوران حداکثر رشد کودک استفاده شود.
معمولا هنگامی که افراد جوان از آن استفاده میکنند اگر در دوران رشد باشند تغییر بیشتری را شاهد خواهند بود.
با کمک بایونیتور فک پایین به موقعیت جلوتر آورده میشود. اگر بیمار در حین استفاده از بایونیتور رشد نداشته باشد تنها تغییراتی در موقعیت دندانها ایجاد میشود.
هنگامی که بیمار به مرحله ای میرسد که به آن بلوغ اسکلتی گفته میشود دیگر بایونیتور در این زمینه کارایی نداشته و تاثیری بر رشد فک نمیگذارد.
برای استفاده از بایونیتور باید به نکات زیر توجه داشته باشید:
بایونیتور را باید تمام وقت استفاده کنید به جز مواقعی که می خواهید غذا بخورید یا مسواک بزنید. استفاده مداوم کلید کارایی و تاثیر گذاری آن است.
بایونیتور حداقل یک بار در روز باید شسته شود
بایت پلین
بایت پلین یا بایت پلیت یک وسیله ارتودنسی است که برای کاهش دیپ بایت استفاده میشود، دیپ بایت یا بایت عمیق به وضعیتی گفته میشود که در هنگام بایت، دندانهای جلویی فک بالا از حد معمول خیلی پایینتر می آیند و همپوشانی زیادی با دندانهای پایینی دارند به طوری که تقریبا دندانهای پایینی هنگام بایت دیده نمیشوند.
بایت پلین کمک میکند همپوشانی دندانهای جلویی بالا و پایین کاهش یابد و دندانهای عقب به صورت طبیعی بیرون بزنند.
بایت پلین وسیله ای است که از سیم و آکریلیک ساخته میشود و ممکن است به دو صورت ثابت و غیر ثابت استفاده شود. بایت پلین غیر ثابت در صورتی که دائما استفاده شود موثرتر است.
کیفیت نتایج نهایی و تکمیل به موقع درمان بستگی به استفاده بیمار از این وسیله دارد ، بایت پلین را باید تمام وقت (به جز هنگام مسواک زدن یا غذا خوردن) در دهان بگذارید.
هنگام خوردن احتیاط کنید، ممکن است برخی دندانها در موقعیت لبه به لبه قرار بگیرند ، بایت پلین را حداقل یک بار در روز با مسواک تمیز کنید.
بایت اسپلینت
بایت اسپلینت یک قطعه پلاستیکی قالب قوس دندانی است که روی دندانهای پایین قرار می گیرد.
بایت اسپلینت در اصل برای کمک به اصلاح کراس بایت استفاده میشود. کراس بایت حالتی است که در آن دندانهای بالایی با سطح پشتی دندانهای پایینی تماس برقرار میکنند.
بایت اسپلینت همراه با براکت بالا استفاده میشود. این وسیله ارتودنسی اجازه نمیدهد دندانهای بالا و پایین بیمار تماس کامل داشته باشند تا زمان یکه دندانهایی که کراس بایت دارند به موقعیت مناسب جا به جا شوند.
بایت اسپلینت باید تمام وقت (به جز هنگام مسواک زدن و غذا خوردن) استفاده شود.
هنگام خوردن خیلی مراقب باشید. ممکن است دندانها تماس لبه به لبه داشته باشند و با نیروی جویدن لب پر شوند.
بایت اسپلینت را حداقل یک بار در روز با مسواک تمیز کنید.
در هنگامی که بایت اسپلینت در دهان دارید، نوشابه یا شکلات نخورید.
وسیع کننده کام بادبزنی
وسیع کننده کام بادبزنی (Fan Type Expander) یک وسیع کننده کام است که تنها جلوی کام را وسیع میکند اما تاثیری بر عقب کام ندارد.
همان طور که در تصویر می بینید، این وسیله از بندهای فلزی تشکیل شده است که به دندان آسیاب بزرگ فک بالا چسبانده شده و با یک میله فلزی به بدنه اصلی وسیع کننده متصل شده اند.
دو قطعه بدنه اصلی این وسیله با یک پیچ در مرکز کام متصل به هم قرار گرفته اند. از آنجایی که وسیع کننده کام بادبزنی یک ابزار ارتودنسی است و تاثیر گذاری آن وابسته به رشد فک است، هر چه سن بیمار کمتر باشد سریعتر عمل کرده و نتایج آن با ثبات تر است.
وسیع کننده با پیچاندن پیچ وسط بدنه، سفت و فعال میشود. این پیچ کلید مخصوص به خود را دارد. هر بار که پیچ سفت میشود کششی در وسط کام ایجاد میشود.
کشش معمولا ظرف دو تا سه هفته تمام می شود ، وسیع کننده باید ۶ ماه در دهان بماند تا نگذارد دندانها به جای اول خود باز گردند.
ریتینر پشت دندانی ثابت
نگهدارنده یا ریتینر پشت دندانی ثابت از سیمهایی تشکیل شده است که به سطح پشتی دندانهای بالا یا پایین چسبانده میشوند.
روزی که براکت از دهان خارج میشود، ریتینر کار گذاشته میشود.
سیم پایین برای پایدار سازی موقعیت جدید دندانهای جلویی فک پایین در مرحله حفظ نتایج درمان استفاده میشود.
این سیم حداقل ۲ سال باید در دهان بماند اما ایده آل این است که تا زمانی که بیمار میتواند سطح پشتی دندانهای جلو را تمیز نگه دارد، نگهدارنده ارتودنسی سر جای خود بماند.
هنگامی که از ریتینر ثابت برای دندانهای بالا استفاده میشود، معمولا سیم به پشت دو دندان جلویی بالا چسبانده میشود.
ریتینر دندانهای بالا معمولا زمانی استفاده میشود که پیش از درمان فاصله زیادی بین دندانهای جلویی بالا وجود داشته است.
ریتینر پشت دندانی ثابت فک بالا تا هر زمانی که بیمار میتواند آن را تحمل کند باید بماند مگر این که دندانپزشک توصیه کند باید برداشته شود.
فنر فورسوز
فنر فورسوز (Forsus Spring) در مواردی استفاده میشود که دندانهای بالایی جلو زده اند.
فنر فورسوز تقریبا اثر مشابه حلقه کشی (الاستیک) دارد و عمدتا زمانی استفاده میشود که بیمار برای استفاده از الاستیک و یا هدگیر همکاری لازم را نشان نمیدهد.
با این حال فنر فورسوز جایگزین هدگیر نیست بلکه اگر هدگیر را به درستی استفاده نمیکنید، فنر فورسوز ممکن است نتایج نسبتا قابل قبولی ارائه دهد.
فنر فورسوز به عنوان راه حل دوم استفاده میشود چرا که استفاده از حلقه کشی راحت تر بوده و مسواک زدن و تمیز کردن دندان در این حالت آسانتر است.
فنر فورسوز همراه با براکت بالا و پایین استفاده میشود و توسط ارتودنتیست نصب میگردد.
فنر توسط لوله های تو خالی که به دندانهای آسیاب بسته شده اند، در جای خود قرار میگیرد. عملکرد و کارایی فنر بسیار خوب است چرا که نمیتوان آن را در آورد بنابراین نیروی مداوم و ملایمی در جهت مطلوب به دندانها وارد میکند.
چند روز اول استفاده از فنر ممکن است احساس ناراحتی داشته باشید.
معمولا ۳ تا ۴ ماه فنر باید استفاده شود.
اطراف فنر را به دقت تمیز کنید.
مراقب باشید چیزهایی که میخورید باعث شکستن یا خم شدن فنر یا متعلقات آن نشوند.
براکت
براکت سیستمی است که برای دسترسی به دندان و حرکت دادن آن استفاده میکنیم. براکتهای معمولی شامل بندهای فلزی هستند که همانند کمربندی دور دندانهای آسیاب قرار میگیرد و براکتها (نگینهای فلزی یا پلاستیکی) به دندانهای دیگر چسبانده میشوند.
چسب مخصوصی برای چسباندن براکتها به دندانها مورد استفاده قرار میگیرد. این چسب به قدری محکم است که در تمام طول درمان میتواند براکت را سر جای خود نگه دارد اما از طرفی به اندازه ای سست هست که بتوان پس از اتمام درمان آنها را از دندان جدا کرد.
رعایت بهداشت از جمله مسواک زدن و نخ دندان کشیدن در طول درمان ارتودنسی بسیار مهم است. براکتهای چسبیده به دندان محلی مناسب برای گیر کردن ذرات غذا و تجمع باکتریها هستند. این ذرات را با نخ دندان و مسواک به راحتی میتوانید تمیز کنید. اگر به درستی دندانها و سطوح دهان تمیز نشوند، احتمال کلسیم زدایی (ایجاد خطوط سفید روی دندان)، کرم خوردگی دندان و تورم و باد کردن لثه وجود دارد.
هدگیر
هدگیر یکی دیگر از وسیله های ارتودنسی برای اصلاح موقعیت فک است. هدگیر در شرایطی استفاده میشود که رشد بین فک بالا و پایین متفاوت است به طوری که فک و دندانهای بالا خیلی جلوتر از فک و دندانهای پایین قرار دارند. معمولا این شرایط باعث میشود شکل دندانهای جلویی بالا جلو زده دیده باشد و همچنین ممکن است باعث همپوشانی عمودی زیاد دندانهای جلویی بالا و پایین (دیپ بایت) شود.
معمولا در بیماری که دندانی را کشیده است تا وضعیت بایتش اصلاح شود، هنگامی که تلاش میشود فاصله بین دندانها بسته شود دندانهای عقبی تمایل دارند به سمت جلو حرکت کنند. در این شرایط نیز از هدگیر برای پیشگیری از حرکت کردن دندانهای عقبی بالا به سمت جلو استفاده میشود. افرادی که از هدگیر استفاده میکنند، تسمه ای در پشت گردن یا پشت سرشان قرار میگیرد تا به عنوان لنگر عمل کرده و نسبت حرکت ها را تنظیم کند. بخش داخلی هدگیر در لوله های کوچکی قرار میگیرد که به دندانهای آسیاب دو طرف دهان متصل میشوند.
حداقل ۱۴ ساعت در شبانه روز باید هدگیر استفاده شود. به عبارت دیگر پس از مدرسه، صرف غذا و در طول شب (هنگام خواب) هدگیر را باید وصل کنید.
هر چه با هدگیر بیشتر کنار بیایید و مدت بیشتری آن را استفاده کنید طول درمانتان کاهش پیدا میکند.
بیمارانی که هدگیر را طبق دستور استفاده میکنند، معمولا ظرف یک سال دوره درمانشان تمام میشود.
هنگام در آوردن و جایگذاری هدگیر مراقب باشید. در صورتی که بند فلزی دور دندان شل شد باید هر چه زودتر آن را نزد ارتودنتیست ببرید تا ترمیم نماید.
به خاطر داشته باشید هدگیر خود را هر بار که به مطب مراجعه میکنید همراه ببرید تا تنظیم شود.
ریتینر فنری دندانهای پایین
در مواردی که جرم و رسوب تجمع پیدا میکند و یا مشکلات بهداشتی باعث تورم لثه ها شده است، ممکن است استفاده از ریتینر فنری فک پایین توصیه شود.
همچنین در شرایطی که مقدار کمی بازگشت در حرکت دندانها دیده شود از این ریتینر استفاده میشود.
ریتینر فنری حاوی یک سیم کوچک و بخش پلاستیکی است که غیر ثابت است و شکل آن با دندانهای جلویی فک پایین مطابقت دارد.
ریتینر فنری دندانهای پایین ممکن است برای همراستا نگه داشتن دندانها یا اصلاح کجی یا چرخش جزئی دندانها نیز استفاده شود.
وسیع کننده کام
در ارتودنسی برای بزرگ کردن قوس دندانی بالا هیچ وسیله ای موثرتر از وسیع کننده کام (palatal Expander) نیست.
وسیع کننده کام برای بیمارانی که باید پهنای قوس دندانی بالایشان بیشتر شود اولین گزینه است.
وسیع کننده کام نه تنها کراس بایت را اصلاح میکند بلکه فضای لازم برای اصلاح شلوغی دندانها را هم ایجاد میکند.
وسیع کننده کام از دو یا چهار دندان به عنوان لنگر (انکوریج) استفاده میکند تا ثابت در جای خود قرار بگیرد.
با چرخاندن پیچ کوچکی که در وسط آن تعبیه شده است، میتوان کشش لازم را در وسط کام ایجاد کرد تا استخوان شروع به تولید در محل کشش کرده و کام بزرگ شود.
از آنجایی که وسیع کننده کام در اصل یک وسیله ارتودنسی است و با رشد استخوان نقش خود را ایفا میکند، هر چه سن بیمار کمتر باشد درمان سریعتر و پایدارتر خواهد بود.
هنگامی که بیمار به سن بلوغ اسکلتی رسید (تقریبا ۱۶ سالگی در دختران و ۱۸ سالگی در پسران) دو استخوان کام کاملا به هم جوش خورده و وسیع کردن کام بدون جراحی بسیار مشکل خواهد شد.
پهن کردن کام حدود ۶ ماه طول میکشد. در این مدت استخوان فرصت دارد دائما تولید شده و جوش بخورد. اگر وسیع کننده را زودتر از این زمان بردارید، استخوان و دندانها به جای قبلی خود باز میگردند.
ایجاد فاصله بین دو دندان جلویی بالا در حین وسیع کردن کام کاملا طبیعی و حتی مطلوب است چرا که نشان دهنده حرکت کردن دو استخوان کام به سمت مخالف هم و جدا شدن از هم است.
وسیع کننده را به دقت با مسواک هر روز تمیز کنید.
پِندولوم / پِندِکس
پندولوم (Pendulum) یا پاندول که (پندکس Pendex) در مواردی استفاده میشود که دندانهای آسیاب بالا خیلی جلو بوده و باید به عقب برگردانده شوند.
هدف از این کار این است که دندانهای بالا به خوبی بر دندانهای متناظر خود در فک پایین جفت شوند.
پاندول از دو بند فلزی تشکیل شده که دور دندانهای آسیاب اول قرار میگیرند و از طریق یک سیم حلقه دار (کویل) به بدنه اصلی پاندول وصل میشوند.
بدنه اصلی این وسیله از پلاستیک تشکیل شده است و ممکن است یک پیچ برای ایجاد کشش نیز داشته باشد ، بدنه پاندول با چسبانده شدن به سطح جونده دندانهای جلوی دندانهای آسیاب، در جای خود ثابت میشود.
اگر پاندول حاوی پیچ وسیع کننده در وسط بود، با پیچاندن و فعال سازی پیچ دندانهای آسیاب به سمت دور از هم (در جهت مخالف) حرکت میکنند در حالی که سیم حلقه دار آنها را به عقب میکشاند.
معمولا این وسیله ۳ تا ۶ ماه باید بماند.
معمولا بخشی از مرحله ابتدایی درمان است.
مراقب همه بخشهای این وسیله ارتودنسی باشید و همه جای آن را با مسواک با ملایمت تمیز کنید.
هدگیر معکوس
هدگیر معکوس برای اصلاح مال اکلوژن اسکلتی کلاس ۳ استفاده میشود. در این وضعیت فک بالا عقب تر از فک پایین قرار دارد یا فک پایین جلو زدگی دارد (بر عکس حالتی که هدگیر معمولی استفاده میشد). معمولا آندربایت با این وضعیت همراه است به این معنی که در هنگام جفت بودن دندانها، دندانهای جلویی پایین جلوتر از دندانهای بالا قرار میگیرند.
هدف از هدگیر معکوس کمک به رشد فک بالا به سمت جلو و در نتیجه اصلا آندربایت و بهبود شکل صورت است.
استفاده از هدگیر معکوس در سنین بسیار پایین متداولتر است. چرا که هر چه کودک کم سن تر باشد نتیجه درمان بهتر و پایدارتر است. در برخی موارد که در نهایت ممکن است جراحی فک لازم باشد، با کمک این هدگیر میتوان از جراحی اجتناب کرد.
موفقیت هدگیر معکوس بستگی به همکاری بیمار دارد.
باید حداقل ۱۴ ساعت در شبانه روز هدگیر استفاده شود.
به یاد داشته باشید هر بار به ارتودنتیست مراجعه میکنید باید هدگیر را هم ببرید تا در صورت لزوم تنظیم شود.
الاستیک یا حلقه کشی
حلقه های کشی که به الاستیک شهرت دارند، مکانیسم اصلی تغییر موقعیت دندانهای بالا و پایین نسبت به هم هستند. الاستیک را در اشکال و رنگهای مختلف میتوانید تهیه کنید.
یک طرف کش، دور قلابی که به براکت یا بند یک دندان متصل است می افتد و طرف دیگر آن دور قلاب دندان دیگر قرار میگیرد.
یادتان باشد نگین براکت صرفا ابزاریست که به کمک آن بتوانیم دندان را بگیریم و به آن نیرو اعمال کنیم، یعنی فقط به عنوان یک پایه عمل میکند و در واقع سیم و الاستیک مسئول اصلی اعمال نیرو و حرکت دادن دندانها هستند. مرحله الاستیک در درمان ارتودنسی طولانیست. به خاطر داشته باشید این حلقه های کشی فقط دندانها را حرکت میدهند. با این حال اگر هر گونه ناراحتی در مفصل فک احساس کردید به ارتودنتیست بگویید.
کیفیت درمان و طول درمان بستگی به همکاری بیمار دارد. در بیشتر موارد باید تمام مدت شبانه روز الاستیک را استفاده کنید.
جدا کننده
جدا کننده ها حلقه های کشی یا فلزی کوچکی هستند که بین سطح تماس دندانها قرار داده میشوند. هدف از این کار ایجاد فاصله بین دندانهاست تا بتوان بند فلزی را دور دندان انداخت.
جدا کننده را ۵ تا ۱۰ روز پیش از شروع استفاده میکنند. در ابتدا ممکن است کمی احساس ناراحتی یا درد ایجاد کند. گاهی اوقات بیماران میگویند احساس میکنند یک تکه فلز بین دندانهایشان گیر کرده است. در مدتی که جدا کننده بین دندانها قرار دارد باید از جویدن مواد غذایی چسبناک یا جویدنی مانند آدامس اجتناب کنید تا جدا کننده خارج نشود. در صورتی که حلقه خودش از بین دندانها بیرون آمد ممکن است زمان تعویض آن و یا مرحله بعدی درمان رسیده باشد.
خار زبان
خار زبان (Tongue Spur) در مواردی استفاده میشود که بیمار عادت شدید فشار زبان (فشار دادن زبان به دندانهای جلو) یا مکیدن انگشت دارد و اوپن بایت ایجاد شده است.
اوپن بایت به وضعیتی گفته میشود که در هنگام جفت شدن دندانها، دندانهای جلویی بالا به دندانهای جلویی پایین نمیرسند و بینشان باز می ماند.
خار زبان به بیمار کمک میکند زبان خود را هنگام بلع به جلو فشار ندهد یا بتواند جلوی مکیدن انگشت خود را بگیرد.
خار زبان یک تکه فلز کوچک خارداری است که به پشت دندانهای جلو متصل میشود.
خار زبان را میتوان به دندانهای جلوی پایین چسباند یا به سیمی متصل کرد که به دندانهای آسیاب متصل است.
خارها در دهان باقی می مانند تا زمانی که بیمار بتواند عادت مکیدن انگشت یا فشار زبان را ترک کند.
تداوم فشار زبان یا مکیدن انگشت یکی از دلایل اصلی تاخیر یا شکست درمان و بازگشت به موقعیت پیش از درمان است.
توربو براکت
یکی دیگر از وسیله های ارتودنسی توربو براکت است این وسیله برای کاهش دیپ بایت استفاده میشود. در دیپ بایت دندانهای بالایی همپوشانی زیادی با دندانهای پایینی دارند.
توربو براکت اجازه نمیدهد به طور کامل دندانهای بالایی بیمار پایین بیاید و در موقعیت مناسبی متوقف میشود.
به این صورت همپوشانی دندانهای جلو کاهش می یابد و دندانهای عقبی میتوانند به صورت طبیعی بیرون بزنند.
براکتهای توربو نگینهای فلزی کوچکی هستند که به سطح پشتی دو دندان جلویی بالا چسبانده میشوند.
این روش بسیار موثر است چرع که براکتها ثابت هستند و این وضعیت به صورت مداوم و با هر بایت در حال اصلاح شده است. با این حال ممکن است در ابتدا غذا خوردن دشوار باشد.
ما توصیه میکنیم در این مدت تا زمانی که به براکت عادت کنید، غذاهای نرم مصرف نمایید. ظرف چند ماه دندانهای عقبی بالا و پایین اصلاح شده و در تماس با هم قرار میگیرند.
در صورتی که ورزشهایی مانند کشتی یا فوتبال مشغول هستید به اطلاع ارتودنتیست برسانید. چون توربو براکت نباید در مدتی که فعالیتهای شدید برخوردی دارید استفاده شود.
سعی کنید توربو براکت را با دندان نسایید و نفشارید.
نگهدارنده غیر ثابت فک بالا
نگهدارنده اسیکس یک قطعه پلاستیک شفاف است و معمولا اولین ریتینری است که بیمار در روز اولی که براکت را در می آورد، دریافت میکند. این نگهدارنده را باید تمام وقت استفاده کرد تا زمانی که نگهدارنده هالی (Hawley) دریافت شود.
این نگهدارنده ها به شکل موثری میتوانند همراستایی دندانها را حفظ کنند در حالی که همزمان میتوان برای حرکات جزئی و کنترل شده درمان نیز از آنها استفاده کرد. هنگامی که طبق دستور این وسیله ارتودنسی را استفاده کنید، در چند هفته اول پس از خارج کردن براکت که زمان مهمی است، بایت بهبود می یابد.
نگهدارنده به اندازه براکت اهمیت دارد تا دوام نتایج درمان را در بلند مدت تضمین کند. جا به جایی و شلوغی دندانها بخشی از فرایند طبیعی پیری است. نگهدارنده به شما کمک میکند زیبایی و جوانی لبخندتان را علیرغم افزایش سن حفظ کنید. به خاطر داشته باشید دندانها در روزی که براکت را در می آورید در بهترین و صاف ترین حالت خود قرار دارند. حتی با وجود استفاده از نگهدارنده کمی تغییرات در همراستایی دندانها طبیعی است. برای این که این تغییرات را به حداقل برسانید، باید طبق دستور ارتودنتیست نگهدارنده را استفاده کنید.
سیم کمانی یوتیلیتی
سیم کمانی یوتیلیتی یکی دیگر از وسیله های ارتودنسی است و آن را میتوان پیش از براکت گذاشتن استفاده کرد. معمولا برای ایجاد فضا و اصلاح اوربایت از این وسیله استفاده میشود. برای رسیدن به این هدف سیم کمانی یوتیلیتی در فک پایین و یا بالا قرار داده میشود. سیم از دندان آسیاب بزرگ مستقیما به دندان جلو متصل میشود (شکل بالا). گاهی اوقات سیم کمانی یوتیلیتی همراه با براکت کامل استفاده میشود.