محقق سوئدی دكتر برانمارک در سال 1952 در يک فرايند تحقيقاتی دريافت قطعه تيتانيومی كه در استخوان پيچ كرده بود بعد از مدتي قابل جداً كردن از استخوان نيست و او دريافت كه فلز تيتانيوم با استخوان سازگاری دارد و با استخوان يكپارچه می شود.
دكتر برانمارک در سال 1965 اولين ايمپلنت را در فک انسان جا داد و با پيشرفت علم ، ايمپلنت ها نيز بطور چشمگيری توسعه يافته اند.
شركت های سازنده اخيرا اختراعات نوينی در صنعت ايمپلنت داشته اند كه در درصد موفقيت ایمپلنت نقش دارند.
